Het Terracotta leger, schatten van de eerste keizers van China

Toen we eind vorig jaar lazen, dat in het Drents museum de tentoonstelling ' het Terracotta Leger van Xian te zien zou zijn, zeiden Ruud en ik meteen: ''daar gaan we naartoe"
Meteen na de opening in februari horen we, dat de bezoekers in lange rijen voor de ingang van het museum staan te wachten om binnen te mogen. Vooral op de ''vrij reisdagen'' is het extra druk.
"Och, de tentoonstelling is tot eind augustus, dan wachten we tot de zomer"
Ook in de zomer staan er nog lange rijen tot een uur of 3 's middags; daarna kun je zo doorlopen. "Dan gaan we een keer aan het eind van de middag".

Steeds komt er iets tussen en als ik hoor dat het museum de laatste 2 weken van de tentoonstelling ook 's avonds geopend is en dat je dan ook meteen door kunt lopen, realiseren we ons, dat we snel moeten zijn. 300.000 bezoekers uit binnen- en buitenland zijn ons al voorgegaan en wij, die er op 30 minuten rijden vanaf wonen, zouden deze spectaculaire tentoonstelling aan onze neus voorbij laten gaan?

We vonden het heel indrukwekkend en de korte film, die vertoond werd, maakte alles nog eens extra duidelijk.
Niet alleen de persoonlijke bezittingen van de overledene (in dit geval de Eerste Keizer) gingen mee in het graf, maar ook een (terracotta) leger om hem voor eeuwig te beschermen.

Het Terracotta Leger kent verschillende rangen die duidelijk aan uniform, hoofddeksel etc. zijn te onderscheiden. Door de verschillende houdingen en uiterlijke kenmerken van elke soldaat is er een leger ontstaan van duizenden verschillende individuen.

De Terracotta Legers van de Han-dynastie zijn van een paar eeuwen later (rond het begin van onze jaartelling). Legers, hofhoudingen en veestapel zijn echter van miniatuurformaat.

Ruiters, de benen geklemd om hun paard; de houten paarden en de armen zijn vergaan

Hofhoudingen; van de naakte terracotta dienaressen zijn de houten armen zijn vergaan

en een foto van terracotta vee

Het grote leger staat op een verhoging opgesteld; alle andere beelden en beeldjes en voorwerpen staan in vitrinekasten.
Dat maakt het fotograferen er niet makkelijker op. Bovendien is flitsen is verboden en zijn er meer mensen die op het laatst de tentoonstelling nog willen zien.
Ruud heeft meer foto's gemaakt; die staan in het fotoalbum

Weekendje weg - Achterhoek, Winterswijk

Voor ons dit jaar geen maand aaneengesloten vakantie; maar doorlopend korte uitjes en uitstapjes.
Na Praag en de New Wine conferentie in Biddinghuizen, nu een weekendje in een hotel in Winterswijk.
De Achterhoek is voor ons een wat onbekend gebied en het leek ons leuk om daar eens wat rond te kijken.
Vrijdagmorgen 8 augustus laadt Ruud de fietsen op de auto; ik geef de tomaten in de kas nog een scheutje water en de kippen een handje voer en net als we in de auto willen stappen, gaat de telefoon: de architect. Hij heeft een schets gemaakt van een aanbouw aan onze zijgevel en wil die even langsbrengen, zodat wij erop kunnen "schieten". Jawel, wij gaan verbouwen!!!!! Daarover later meer op mijn tuinweblog (een deel van de tuin moet n.l. plaats gaan maken voor de aanbouw).

Onderweg naar Winterswijk hebben we korte hevige buien en zodra we bij het hotel zijn, blijft het aaneengesloten regenen. Leuk is anders, maar ach, dan gaan we maar een keertje extra zwemmen in het zwembad onderin het hotel.
Tegen half 4 stopt de regen en wij stappen op de fiets; binnen de kortste keren heb ik 22 km op de km.teller staan! Het valt ons trouwens op, dat veel gasten hun fiets meegenomen hebben: de overdekte fietsenstalling staat helemaal vol.
Zaterdagmorgen 9 augustus: we beginnen de dag met baantjes trekken in het zwembad, daarna ontbijten we uitgebreid (nee, de champagne laten we staan) en rond half 11 stappen we op de fiets. Het is droog, er staan niet al te veel wind en .......... de zon schijnt!
We verwachten drukke fietspaden; de fietsenstalling bij het hotel is al bijna leeg als wij vertrekken en er is ook een flink gat geslagen in de rij huurfietsen buiten het fietsenhok.
Maar niets van dat alles, we komen bijna niemand tegen!
Overal langs de kant van de weg staan bankjes, keuze genoeg om de gekochte broodjes van Bakker Bart (die komt je ook overal tegen........) op te eten.

We besluiten om van de route af te wijken en naar Bredevoort Boekenstad te rijden. Ik heb er al vaak over gehoord en nu we er zo dichtbij zijn, wil ik er even het sfeertje proeven.
Eerst maar even uitrusten in de hoofdstraat, waar de (weinige) auto's bijna over de stoelpoten heen rijden.


Natuurlijk moet ik even in een 2e hands winkel neuzen, wie weet hebben ze een leuke pot of zinken emmer voor de tuin. Leuke spullen genoeg, maar de prijzen zijn belachelijk hoog (vind ik). Meer dan het dubbele zou ik hier moeten betalen voor een bijna identiek servies, wat ik onlangs in een kringloopwinkel heb gekocht.

Met de fiets aan de hand lopen we het plaatsje door en overal tegen de huizen staan dit soort kasten

of er staat een tafel in de tuin onder een partytent

of is er een aanbouw aan een huis gemaakt.

Het geld kun je in de blikken of potjes gooien en overal vind je de notitie: ''bij regen het zeil terugleggen"

De ''winkels'' bevinden zich vaak in woonhuizen; ik ga er niet naar binnen, omdat ik geen gerichte boeken zoek.

We treffen het, er is een markt op het plein, waar jong en oud kijkt of er iets van zijn of haar gading is.

We stappen weer op de fiets en rijden naar Berenschot's watermolen .

Wat is dat rad prachtig groen uitgeslagen!

Eens kijken of ze in het restaruant in de watermolen nog een tafeltje vrij hebben om vanavond te eten. Er is plaats, maar ....... er staat niets vegetarisch op het menu. "Nee mijnheer, dan moet u dat eerder melden, dan kopen we daarvoor iets in." Dat hebben we nog nooit meegemaakt; altijd staat er wel iets vegetarisch op de kaart of maken ze ter plekke een vegetarisch gerecht.
Terug in het hotel voel ik mijn spieren; geen wonder, we hebben vandaag 57 km. weggetrapt.
We reserveren een tafeltje in het hotel; na al die inspanning hebben we wel een etentje verdiend! Maar eerst neem ik nog een lekker warm bad.

Zondag 10 augustus: we beginnen de dag met baantjes in het zwembad. Tijdens het ontbijt begint het te regenen en het houdt niet op. Om met regen voor je plezier te gaan fietsen, nee, daar heb ik geen zin in; bovendien staat er een harde wind.
We laden de fietsen op de auto en rijden richting Roden. Onderweg stoppen we bij de beeldentuin in Gees en een verslagje daarover lees je binnenkort op mijn tuinweblog

Een volgend uitstapje staat al weer gepland: we gaan deze zomer nog een weekje naar de Harz.