110123 Zwemmend hert in Drentsche Hoofdvaart bij Assen

Op weg naar huis na een heerlijk weekendweg (blog daarover volgt binnenkort) zagen we een oploopje bij de Drentsche Hoofdvaart. ''Och heden, zeker een auto te water geraakt" zeiden we tegen elkaar.
Nee, gelukkig lag er geen auto in het ijskoude water, maar wel 2 herten, die paniekerig elk een andere kant op zwommen.
We zijn doorgereden - er stonden genoeg mensen met een mobiel in de hand - en vanuit onze rijdende auto heb ik toch nog snel een foto gemaakt

En dat het stoplicht onder de brug op rood staat, daar trekt een zwemmend hert zich niets van aan.....

100901; Weekend Arnhem; deel 1, Openluchtmuseum

De vraag: ''zullen we weer eens een weekendje weg'' wordt nooit tegen dovemansoren gezegd. Wie hem ook stelt, Ruud of ik, het antwoord van de ander is altijd: ''Leuk! Wanneer?''

Ik zoek tussen alle aanbiedingen op 'weekendjeweg' en kom uit op Winterswijk; een pracht gebied om te wandelen of te fietsen. Alleen zijn de weersvooruitzichten voor het laatste weekend van augustus niet al te best en zo valt Winterswijk af. (Achteraf stond de Achterhoek dat weekend behoorlijk blank en zou er van wandelen of fietsen niet veel gekomen zijn.)
Ik zoek verder en kom uit bij Deventer. Als we willen boeken, is het hotel van de site verdwenen. tJa, dat is het risico als je 'voor een dubbeltje op de eerste rij wilt zitten'.
Uiteindelijk gaan we naar het Postillion hotel in Arnhem; centraal gelegen voor wandelingen op de Veluwe en bij regen is er in Arnhem en Nijmegen genoeg te beleven.

Als we vrijdagmorgen wegrijden, valt de regen bij bakken uit de lucht en dat blijft de hele weg zo. Een troost: in de middag zal het weer in het midden van het land beter worden. Maar om nu te gaan wandelen .....
We besluiten naar het Openlucht museum in Arnhem te gaan en met de paraplu boven onze hoofden lopen we naar de kassa. Amper in het park klaart het op en we hebben de hele middag geen regen meer gehad.

Bijzonder zoals de gebouwen steen voor steen of gevel voor gevel zijn afgebroken en opnieuw in Arnhem opgebouwd.

Herkenning: oh ja, de oude Van Gend en Loos auto, die vroeger de pakjes kwam bezorgen

en bij de wasserij / blekerij ligt was op de bleek, net zoals vroeger bij mijn oma .....

Een urinoir, een bushokje, een eenvoudig vakantiehuisje ...... ze roepen allemaal herinneringen aan vroeger bij ons op.
tJa en als je dan het huisje binnenkomt, wat ingericht is met spullen uit de jaren '70, is het net of je je eigen flat van vroeger binnenstapt.
Zo'n boekenkast stond bij Ruud op zijn kamer in zijn ouderlijk huis; hangers van macramé, wat heb ik er veel geknoopt. Die glazen potten, die hadden wij ook, net zoals de oranje bloempotten. Ach het was alles oranje en paars wat de klok sloeg in die tijd.

Het koffiezetapparaat, een houten houdertje voor filterzakjes, plakplaatjes op de tegels en de kastdeurtjes, drukke gordijnen .......

En dan denk je: wat zijn we oud aan het worden, wanneer de spullen uit het begin van ons trouwen al museumstukken zijn geworden.

Verslag deel 2 van ons weekendje weg volgt en wil je meer foto's zien: klik hier

100710 Dagje fietsen op Borkum

Al jaren staat een dagje Borkum op ons 'hier-willen-wij-nog-eens-fietsen' lijstje.
Vandaag is het zover en om 6.15 uur stappen wij in de auto om met de eerste boot (van 7.30 uur) vanuit de Eemshaven naar het eiland toe te varen. De weervoorspellingen voor een dagje fietsen zijn meer dan gunstig: weinig wind en tegen de 30 graden (al mag het van mij wel een ietsje minder warm zijn).

Het plaatsje Borkum ligt ongeveer 7 km van de aanlegsteiger af en als we in Borkum zijn, fietsen we eerst even naar de boulevard. Het is rond 9 uur nog rustig op het strand

Rond 3 uur zijn er heel wat meer mensen op dit stukje strand te vinden

maar fiets je de boulevard een kilometer verder af dan kom je bijna niemand meer tegen en is het strand nog steeds leeg.

We trappen heel wat kilometers weg en soms red ik het niet om tegen de duinen op te fietsen en stap ik af. Ruud blijft op het zadel zitten

Het gaat lekker en al is het tegen de 30 graden, het zachte windje zorgt voor de nodige verkoeling.
Om 14.00 uur vind ik het genoeg geweest; we hebben dan 40 km gefietst en ik krijg last van de warmte.
We zoeken een terrasje op en genieten in de schaduw en in de wind van het uitzicht op het strand en de zee. Op die plek is het strand megabreed. We kijken op onze horloges om te zien hoe lang men erover loopt vanaf de boulevard tot de waterlijn en dat is ........ 8 minuten.

Het mooiste stukje Borkum vind ik het oude pad dat vlak langs het strand loopt en van begin tot eind ongeveer 3 km lang is.

Het strand gaan we niet op, ik vind het te warm en zo bewaren we de wandeling naar de zeehonden zandbank voor een volgende keer. Vanaf de boulevard zie je de zeehondjes in de verte liggen.

Ruud zet de fietsen weer op de auto. Op Borkum zelf kun je volop fietsen huren, maar wij rijden liever op onze eigen fiets

Het dagje Borkum zit erop, maar we komen er zeker een volgend jaar nog eens terug!

100514 Keukenhof

In april 2005 ben ik met een paar leden van de tuinclub naar de Keukenhof geweest

Er bloeide toen nog niet zoveel en ik nam me voor om een ander jaar nog eens te gaan en dan later in het seizoen.
5 jaar later, afgelopen vrijdag, lopen Ruud en ik door het dorp Lisse - waar we van 1972 tot 1978 hebben gewoond - om even een paar broodjes te halen voor we naar de Keukenhof gaan. En wie zien we daar bij de kassa staan? Een kennis uit Lisse. Ze vertelt ons dat de Keukenhof, 2 dagen voor hij gaat sluiten, nu op het mooist is! Treffen wij dat even!

Meteen bij binnenkomst zien we de kleurenpracht al! Wat een variëteit aan tulpen! Ik heb verschillende tulpen gefotografeerd met het naambordje erbij, zodat ik in de herfst deze tulpen kan bestellen. Dit soort vind ik o.a. erg apart en wat een prachtige combinatie met de blauwe druifjes!

Tulpen met 2-kleurig blad ..... nooit eerder heb ik dit gezien. Dit soort tulpen staat nog grotendeels in de knop

Zo'n 5% van de tulpen was getopt.
5 % stond nog in knop
Zo'n 25 % was over het hoogtepunt heen, maar verloor nog geen bloemblaadje
En de rest van de tulpenbollen (65%) stond er kleurrijk bij!

De variëteit aan tulpen is groot, maar nog groter is de verscheidenheid van bezoekers! Alleen al door naar de bezoekers (meestal fotograferend) te kijken kun je er zo een dag doorbrengen.

Het was druk, maar niet zo druk dat je slenterend door het park moet lopen; slenteren, dat vinden we zo vermoeiend. Toch waren we blij met de vele banken in het park en ook deze stoeltjes zitten prima!

tJa, ook hier een slakkenplaag ..........

Nog even een typisch Keukenhof plaatje: de bekende molen

Naast de grote hoeveelheid tulpen, bloeiden er ook nog anemoontjes, blauwe en witte druifjes, hyacinten en narcissen.

Zaterdag zijn we nog even bij onze kennis op de koffie geweest en ze vertelde dat het nog eens voorgekomen is, dat de bloei laat op gang kwam en de Keukenhof op z'n mooist was net voor de sluiting. Toen is besloten om de Keukenhof langer open te houden, maar dat werkte toch niet, er kwamen maar weinig bezoekers. De Keukenhof is zondagavond dus gesloten.

Zo eens in de 5 jaar een bezoekje brengen aan de Keukenhof, dat willen Ruud en ik er toch wel inhouden.

100404; 's nachts brandalarm in NH Geldrop

Het afgelopen weekend logeerden we in NH Geldrop en daar maakten we iets mee, wat ik liever niet nog een keer meemaak.

Zondagnacht vlak na 3 uur maakt Ruud mij wakker: ''er gaat een brandalarm af''.
Ik: ''brandalarm? Is het geen autoalarm" (Ik wil blijven slapen ......)
Ruud: ''nee, het is het brandalarm op een andere verdieping"
Ik: ''wat moeten we dan doen"
Ruud: "de kamer verlaten en naar beneden"
Ruud kijkt op de gang; ruikt niets en ziet geen rook, dus we trekken nog snel wat kleren aan; ik pak mijn handtas, grijp de zaklamp van mijn nachtkastje (stel dat het licht uitvalt) en we lopen de gang door richting trappenhuis.
Er gaan wat deuren open en mensen vragen slaperig: ''wat is er aan de hand"
Wij: ''dat weten we niet, maar er gaat een brandalarm af en volgens de voorschriften moet je je dan beneden verzamelen''
De parkeerplaats van het hotel staat behoorlijk vol met auto's, maar in de hal en buiten op het bankje zitten totaal een 14-tal gasten. Waar zijn al die gezinnen met kinderen? Horen ze het alarm niet of denken ze dat het zo'n vaart niet zal lopen?
Er zit in de hal maar één gezin met (geschrokken) kinderen, terwijl het ons juist opgevallen was, dat er veel gezinnen met kinderen in het hotel verblijven.

Niemand weet wat er aan de hand is, want de nachtreceptionist is druk in het kantoor aan het telefoneren. De interne telefoon rinkelt op de balie, de receptionist komt naar voren gelopen en we vragen hem meteen wat er aan de hand is. Het schijnt dat iemand zijn bad alleen met heet water vol liet lopen en dat dat de oorzaak is van het afgaan van het brandalarm; gelukkig dus loos alarm.
Sirenes komen dichterbij en 2 brandweerauto's arriveren. Ja en als er dan geen brand blijkt te zijn en je hebt je fototoestel in je tas zitten, dan maak je dus snel een paar foto's

De gearriveerde brandweer probeert om samen met de nachtreceptionist het alarm uit te schakelen. Blijkbaar weet men niet goed hoe dit moet, want kort daarna gaan er op meer verdiepingen alarmen af en komen er eindelijk meer mensen geschrokken naar beneden. De een in kleren, de ander in pyama, weer een ander komt met de koffers in de hand aanzetten.
Er komt zelfs een persoon met een brandblusser aangelopen.

Maar ook nu reageren nog lang niet alle gasten en Ruud en ik vragen ons af of het alarm dan wel luid genoeg is.
Vrij kort daarna arriveert de manager; hij zegt boe noch bah, gaat meteen polshoogte nemen en is daarna in de hal door ons niet meer gezien en gehoord en de nachtreceptionist blijft druk bezig in het kantoortje.
Bizar, het lijkt wel of men de gasten niet ziet staan.

De brandweer vertrekt en de gasten in de hal vragen elkaar of het weer veilig is om naar de kamers te gaan. De een na de ander vertrekt en ik moet zeggen, dat ik niet echt rustig in bed ga liggen. Zoiets gaat je toch niet in de koude kleren zitten.
Nou ja, koude kleren ... ik heb nog een jas over mijn duster aangeschoten en een van de gasten die mij met mijn digi ziet lopen, biedt aan om een foto van ons te maken.

Vooral Ruud is helemaal verbaasd dat er totaal geen communicatie richting de gasten is.
Want ook de volgende dag wordt er geen nadere toelichting gegeven.
tJa en dat kan ik hier dan wel neertikken, maar beter is het om dat ook aan de directie van NH Geldrop te melden
Zonet hebben we de directie een mailtje gestuurd met onze bevindingen en we zijn het mailtje beeindigd met: ...... het niet weten hoe de installatie uitgezet moest worden, het gebrek aan communicatie en het totale negeren van de gasten tijdens maar ook na afloop heeft bij ons een negatieve indruk achter gelaten.........

Verder was het hotel trouwens prima in orde en we hebben een gezellig weekend gehad; een verslagje hierover volgt nog.

Gisteren kregen we een uitgebreide mail van (misschien wel namens) de "front office manager".
Ze legt hierin uit dat er op een gegeven moment 3 alarmen aktief waren: de stoom in de kamer zorgde ervoor dat alarm nr. 1 steeds opnieuw af bleef gaan en steeds handmatig uitgedrukt moest worden in het kantoor achter de receptie. Daarnaast was er ook nog eens een handmelder ingeslagen, en dit alarm kon pas ophouden op het moment dat er een nieuw glaasje in de handmelder was gezet. Dat is wettelijk zo geregeld. Tot overmaat van ramp was er een gast in het hotel die op dat moment besloot de brandmelder in zijn kamer los te draaien, hetgeen een extra alarm veroorzaakte bij de receptie. Er waren op een gegeven moment dus 3 alarmen actief, die constant terug bleven komen. Dat de nachtreceptionist hier zijn handen vol aan had en ook aan telefoontjes van de brandweer, manager, klanten. bla, bla, bla.......

tJa .... ik blijf wat vragen houden over dat alarmsysteem en het niet informeren van de gasten de volgende dag; ze legt in haar mail alles wel heel erg neer bij de nachtreceptionist, terwijl de manager toch ook binnen is gekomen tijdens die drukte rond al die alarmen .....
Enfin, ze hebben in ieder geval de moeite genomen om ons uitgebreid te informeren; ze geven een paar keer in hun mail aan dat ze in gebreke zijn gebleven wat betreft de communicatie (dat was voor ons het grootste punt) en ze zeggen dat ze onze mail meenemen in de evaluatie.
Wij laten het hierbij.

Oh ja, we krijgen 2 bonnen voor een gratis ontbijt in een NH hotel.

091122 Een weekend in Twente, deel 3 en laatste deel

Jammer, ik heb geen foto gemaakt van het bruidspaar, zoals ze er nu - dus 40 jaar later -uitzien.
Op een leuke locatie vierden zij het feest en toen we over het parkeerterrein naar de partyboerderij liepen viel ons oog op dit bord:

Hé, hier komen we zondag terug en dan maken we van hieruit een wandeling.
We kiezen voor de 7,2 km met een plaatje van laarzen erachter getekend. Laarzen hebben we niet, maar met bergschoenen kom je ook een heel eind.



Meteen na het eerste paaltje met paarse richtingaanwijzer raken we de weg kwijt. Terug maar weer naar dat bewuste eerste paaltje.
En jawel, het volgende paaltje staat wat verscholen, maar is er wel

We lopen langs de Regge

en langs schouwpaden (een schouwpad is een openbaar toegankelijk pad langs een watergang, waar een vertegenwoordiger van het waterschap de schouw (inspectie van de sloten) kan uitvoeren) en genieten van de rust en het landschap

Onderweg ziet Ruud een beest met een lange staart tussen de bosjes schieten en even later: Kijk, een ......

hert

Ook vandaag gaan de jassen weer uit.
Wat is het hier landelijk; alleen jammer dat het bijna nergens echt stil is en je praktisch de hele wandeling het verkeer hoort.

Auto's zijn we niet tegengekomen op de wandeling, wel een paard met wagen.
Helaas, paard en wagen zijn onscherp. tJa, ik moet mijn nieuwe digitale camera nog wel wat beter leren kennen, al geeft het toch ook wel weer een grappig effect.

We komen in dit gebied zeker weten nog een keertje terug en dan in het voorjaar!
Dan kunnen we de tuinen van kasteel Twikkel eens bewonderen en meteen weer een bezoekje brengen aan kwekerij de Border.

091121 Een weekend in Twente, deel 2

Vanmiddag wordt het 40-jarig huwelijksfeest van Ruud zijn broer gevierd, in Enter zo'n 17 km van Delden vandaan.
Wat gaan we daarvoor doen......
Eerst maar eens uitgebreid ontbijten en ondertussen plannen maken. Het wordt een bezoekje aan BadBentheim.
De oude binnenstad van BadBentheim valt ons tegen, daar is nog weinig ''ouds'' te vinden; maar wat een prachtig kasteel

Deels is het kasteel gesloten omdat het nog bewoond wordt, maar een groot deel is opengesteld voor het publiek.
De tuinen mogen er ook zijn!

De looproute is duidelijk aangegeven en we genieten!

De muren zijn onvoorstelbaar dik

In de gewelven onder het kasteel vliegt iets over mijn hoofd. "Wat voor vogeltje zal dat zijn"
Ruud: ''volgens mij is het geen vogel......" En hij heeft gelijk, het is een vleermuis!

Voor we weer in de auto stappen richting Delden, genieten we op een bankje van de zon. Het is onvoorstelbaar warm voor eind november.

Deel 3 volgt morgen.