Herfstvakantie, deel 2,Wandeling Mantingerveld

Na de prachtige, maar vermoeiende fietstocht van 51 km. van maandag, besluiten we het dinsdags wat rustiger aan te doen en een wandeling van zo'n 8 km te maken.
Keus genoeg in deze hoek van Drenthe!
We rijden naar het Mantingerveld. Wat een prachtig stukje natuur is dit met stuifzandheuvels en jeneverbesstruiken!


Ik lees op de site van natuurmonumenten o.a. het volgende : Mantingerveld en -weiden ondergaan met de omliggende natuur een ware metamorfose. Gebiedsaankopen en natuurherstel zorgen ervoor dat deze gebieden steeds beter op elkaar aansluiten. Dat is gunstig voor dieren en planten, die zich weer over grote afstand kunnen verplaatsen.

Wat zal het hier mooi zijn als de heide volop in bloei staat!

Dat Drenthe mooi is, dat weten we en toch worden we steeds weer aangenaam verrast! We komen zeker nog eens terug in dit prachtige stukje van ''onze'' provincie.

Herfstvakantie, deel 1, Fietsen rond Aalden

Mijn 60-verjaardag vieren we met kinderen en kleinkinderen tijdens een weekendje weg in 2 Landal huisjes in Aelderholt, zo'n 10 km van Emmen af.

Zaterdags rijden we met de hele familie richting Emmen voor een bezoekje aan de dierentuin

altijd leuk voor jong en oud!

We hebben het gezellig met elkaar en de kleinkids genieten van het zwembad en de speeltuintjes op het park.
Kinderen en kleinkinderen gaan na het weekend weer naar huis, maar Ruud en ik hebben 1 van de huisjes voor een hele week gehuurd.
Wat hebben we de hele tijd een prachtig weer; echt een verrassing, want de voorspellingen voor die week waren heel wat minder positief.

Voor mijn verjaardag heb ik de 2 fietsgidsen Drenthe (van de ANWB) gevraagd en gekregen.
In ''Fietsgids Zuid-Drenthe" staan 2 routes die langs Aalden komen en natuurlijk zit deze gids in mijn tas met boeken!
We hebben onze eigen fietsen meegenomen en maandag 20 oktober rijden we al vroeg het park af. Wat staat er een harde wind; ik heb deze fiets toch al een jaar of 6, maar nog nooit heb ik zo lang in de eerste versnelling gereden

De Klenckeroute is prachtig en dat komt door het zeer afwisselend landschap. Die maandag fietsen we ruim 51 km.

Woensdag pakken we de fietsen opnieuw en rijden we de Orvelte route, ook deze route komt door Aalden.

Uit voorzorg nemen we - vooral na het hoogseizoen - altijd een klein lunchpakketje mee

Zo, half oktober, zet ik de knop in mijn hoofd om: ''Marjan, nu niet langer treuren dat de zomer voorbij is, geniet van de herfst" en dat heb ik gedaan! Ik heb genoten!

De 2e route was iets korter, maar toch nog ruim 40 km.

We hebben de fietsen in ieder geval niet voor niets meegenomen.

Amersfoort en Amsterdam

3 oktober: op die dag krijgen jongste dochter en man de sleutel van hun nieuwe woning in Amersfoort en ze nemen daar meteen hun intrek. Natuurlijk willen wij het huis zo snel mogelijk bekijken en ik speur regelmatig op internet naar hotels in de buurt van Amersfoort om er een 'weekendjeweg' van te maken. Bingo! Regardz Hotel Ampt van Nijkerk komt met een leuke aanbieding en ik boek meteen.

Een paar uur nadat de koop gesloten is, komen wij - met een auto vol verhuisdozen en hun fietsen - bij het nieuwe stekkie van dochter en schoonzoon aan.

We steken - samen met de ouders van schoonzoon - een paar uur de handen uit de mouwen, zodat de zolder bewoonbaar is en keukenkastjes en koelkast ingeruimd kunnen worden.

Het Regardz Hotel blijkt een goede keus en zaterdag - na een uitgebreid ontbijt - vertrekken we naar Amsterdam; het is al jaren geleden, dat wij daar samen waren. We besluiten de auto bij de Arena te parkeren en met de metro naar het centrum te rijden en een wandeling te maken door de Jordaan.
Wat een drukte en wat een buitenlanders en dat begin oktober .......
Op verschillende plekken is er markt, zowel overdekt

als buiten en natuurlijk moet ik even kijken of er goedkope kralen zijn, die we weer kunnen gebruiken in de kettingen van fietsbinnenband.

Bij Simon Levelt koop ik meteen wat losse thee voor de ''high tea'' die ik geef op mijn 60e verjaardag.

Meer fietsen dan auto's staan er geparkeerd in de binnenstad. Dit straatje sprong er - door al het groen - voor ons wel uit

De potten op deze woonboot staan tot op de dekrand. Er langslopen kan niet; dus hoe ze water gegeven worden is mij een raadsel ....

Nog even een grapje van Ruud: een blauwe reiger (op 1 poot) op het bord van een invalideparkeerplaats

Wij rijden via Amersfoort naar Haarlem (waar mijn moeder woont) en tegen de avond rijden we in hevige regen en harde wind terug naar huis.

Het Terracotta leger, schatten van de eerste keizers van China

Toen we eind vorig jaar lazen, dat in het Drents museum de tentoonstelling ' het Terracotta Leger van Xian te zien zou zijn, zeiden Ruud en ik meteen: ''daar gaan we naartoe"
Meteen na de opening in februari horen we, dat de bezoekers in lange rijen voor de ingang van het museum staan te wachten om binnen te mogen. Vooral op de ''vrij reisdagen'' is het extra druk.
"Och, de tentoonstelling is tot eind augustus, dan wachten we tot de zomer"
Ook in de zomer staan er nog lange rijen tot een uur of 3 's middags; daarna kun je zo doorlopen. "Dan gaan we een keer aan het eind van de middag".

Steeds komt er iets tussen en als ik hoor dat het museum de laatste 2 weken van de tentoonstelling ook 's avonds geopend is en dat je dan ook meteen door kunt lopen, realiseren we ons, dat we snel moeten zijn. 300.000 bezoekers uit binnen- en buitenland zijn ons al voorgegaan en wij, die er op 30 minuten rijden vanaf wonen, zouden deze spectaculaire tentoonstelling aan onze neus voorbij laten gaan?

We vonden het heel indrukwekkend en de korte film, die vertoond werd, maakte alles nog eens extra duidelijk.
Niet alleen de persoonlijke bezittingen van de overledene (in dit geval de Eerste Keizer) gingen mee in het graf, maar ook een (terracotta) leger om hem voor eeuwig te beschermen.

Het Terracotta Leger kent verschillende rangen die duidelijk aan uniform, hoofddeksel etc. zijn te onderscheiden. Door de verschillende houdingen en uiterlijke kenmerken van elke soldaat is er een leger ontstaan van duizenden verschillende individuen.

De Terracotta Legers van de Han-dynastie zijn van een paar eeuwen later (rond het begin van onze jaartelling). Legers, hofhoudingen en veestapel zijn echter van miniatuurformaat.

Ruiters, de benen geklemd om hun paard; de houten paarden en de armen zijn vergaan

Hofhoudingen; van de naakte terracotta dienaressen zijn de houten armen zijn vergaan

en een foto van terracotta vee

Het grote leger staat op een verhoging opgesteld; alle andere beelden en beeldjes en voorwerpen staan in vitrinekasten.
Dat maakt het fotograferen er niet makkelijker op. Bovendien is flitsen is verboden en zijn er meer mensen die op het laatst de tentoonstelling nog willen zien.
Ruud heeft meer foto's gemaakt; die staan in het fotoalbum

Weekendje weg - Achterhoek, Winterswijk

Voor ons dit jaar geen maand aaneengesloten vakantie; maar doorlopend korte uitjes en uitstapjes.
Na Praag en de New Wine conferentie in Biddinghuizen, nu een weekendje in een hotel in Winterswijk.
De Achterhoek is voor ons een wat onbekend gebied en het leek ons leuk om daar eens wat rond te kijken.
Vrijdagmorgen 8 augustus laadt Ruud de fietsen op de auto; ik geef de tomaten in de kas nog een scheutje water en de kippen een handje voer en net als we in de auto willen stappen, gaat de telefoon: de architect. Hij heeft een schets gemaakt van een aanbouw aan onze zijgevel en wil die even langsbrengen, zodat wij erop kunnen "schieten". Jawel, wij gaan verbouwen!!!!! Daarover later meer op mijn tuinweblog (een deel van de tuin moet n.l. plaats gaan maken voor de aanbouw).

Onderweg naar Winterswijk hebben we korte hevige buien en zodra we bij het hotel zijn, blijft het aaneengesloten regenen. Leuk is anders, maar ach, dan gaan we maar een keertje extra zwemmen in het zwembad onderin het hotel.
Tegen half 4 stopt de regen en wij stappen op de fiets; binnen de kortste keren heb ik 22 km op de km.teller staan! Het valt ons trouwens op, dat veel gasten hun fiets meegenomen hebben: de overdekte fietsenstalling staat helemaal vol.
Zaterdagmorgen 9 augustus: we beginnen de dag met baantjes trekken in het zwembad, daarna ontbijten we uitgebreid (nee, de champagne laten we staan) en rond half 11 stappen we op de fiets. Het is droog, er staan niet al te veel wind en .......... de zon schijnt!
We verwachten drukke fietspaden; de fietsenstalling bij het hotel is al bijna leeg als wij vertrekken en er is ook een flink gat geslagen in de rij huurfietsen buiten het fietsenhok.
Maar niets van dat alles, we komen bijna niemand tegen!
Overal langs de kant van de weg staan bankjes, keuze genoeg om de gekochte broodjes van Bakker Bart (die komt je ook overal tegen........) op te eten.

We besluiten om van de route af te wijken en naar Bredevoort Boekenstad te rijden. Ik heb er al vaak over gehoord en nu we er zo dichtbij zijn, wil ik er even het sfeertje proeven.
Eerst maar even uitrusten in de hoofdstraat, waar de (weinige) auto's bijna over de stoelpoten heen rijden.


Natuurlijk moet ik even in een 2e hands winkel neuzen, wie weet hebben ze een leuke pot of zinken emmer voor de tuin. Leuke spullen genoeg, maar de prijzen zijn belachelijk hoog (vind ik). Meer dan het dubbele zou ik hier moeten betalen voor een bijna identiek servies, wat ik onlangs in een kringloopwinkel heb gekocht.

Met de fiets aan de hand lopen we het plaatsje door en overal tegen de huizen staan dit soort kasten

of er staat een tafel in de tuin onder een partytent

of is er een aanbouw aan een huis gemaakt.

Het geld kun je in de blikken of potjes gooien en overal vind je de notitie: ''bij regen het zeil terugleggen"

De ''winkels'' bevinden zich vaak in woonhuizen; ik ga er niet naar binnen, omdat ik geen gerichte boeken zoek.

We treffen het, er is een markt op het plein, waar jong en oud kijkt of er iets van zijn of haar gading is.

We stappen weer op de fiets en rijden naar Berenschot's watermolen .

Wat is dat rad prachtig groen uitgeslagen!

Eens kijken of ze in het restaruant in de watermolen nog een tafeltje vrij hebben om vanavond te eten. Er is plaats, maar ....... er staat niets vegetarisch op het menu. "Nee mijnheer, dan moet u dat eerder melden, dan kopen we daarvoor iets in." Dat hebben we nog nooit meegemaakt; altijd staat er wel iets vegetarisch op de kaart of maken ze ter plekke een vegetarisch gerecht.
Terug in het hotel voel ik mijn spieren; geen wonder, we hebben vandaag 57 km. weggetrapt.
We reserveren een tafeltje in het hotel; na al die inspanning hebben we wel een etentje verdiend! Maar eerst neem ik nog een lekker warm bad.

Zondag 10 augustus: we beginnen de dag met baantjes in het zwembad. Tijdens het ontbijt begint het te regenen en het houdt niet op. Om met regen voor je plezier te gaan fietsen, nee, daar heb ik geen zin in; bovendien staat er een harde wind.
We laden de fietsen op de auto en rijden richting Roden. Onderweg stoppen we bij de beeldentuin in Gees en een verslagje daarover lees je binnenkort op mijn tuinweblog

Een volgend uitstapje staat al weer gepland: we gaan deze zomer nog een weekje naar de Harz.

Praag - Nieuwe stad

Wijk Nieuwe Stad staat vandaag - woensdag 28 mei - op ons programma.
Op het station Dolni Pocernice hangt een aanplakbiljet, waarvan we alleen de data begrijpen.
Erg druk is het nooit op het perron, maar vandaag lopen er gelukkig een paar mensen rond.
Ik vraag of ze engels spreken en als dat het geval is, vraag ik wat er op het aanplakbiljet staat.
"Oh, er is een spoor afgesloten, we moeten aan de andere kant zijn" En het stel stapt zo over de rails naar de andere kant van het perron en wij er achteraan. Nee, daar hebben we geen foto van gemaakt, want erg veilig voelde ik me niet zo op de rails.

De treinen zijn van slag en rijden maar eens in het uur, maar ach, we hebben vakantie en geen haast.
Voor we Nieuwe Stad gaan verkennen, lopen we eerst naar stadhuis Oude Stad. Het is nog vroeg en we willen de toren op. 's Morgens zal er nog wel geen rij voor de liften staan en ons vermoeden klopt; we kunnen zo doorlopen.

De gotische spitsen van de Tynkerk zijn hèt herkenningsteken van Oude Stad

Op Plein Oude Stad brengen we deze vakantie heel wat uren door, lekker onder de parasol op een terras of op een bankje in de schaduw.

We beginnen de wandeling door Nieuwe Stad bij het Wenceslasplein en ineens ben ik weer 40 jaar terug in de tijd: op 21 augustus 1968 rolden Russische tanks de Tsjechoslowaakse hoofdstad Praag binnen. Troepen van het Warschaupact maakten een einde aan de zogeheten Praagse Lente, een periode van liberalisatie en van het ‘socialisme met een menselijk gezicht’ onder leiding van Alexander Dubcek.

Ik logeerde op dat tijdstip in Cardiff bij mijn Engelse vriendin; haar ouders waren gevlucht uit Tsjechoslowakije en het gezin luisterde de hele dag naar berichten uit Praag.
Nu loop ik dus zelf op dat plein, heel bijzonder.

Nationaal museum

Hotel Europa, een jugendstil-gebouw uit 1903-1906

Wijk Nieuwe Stad pakt mij niet zo: de interessante gebouwen liggen wat ver uit elkaar; het is warm; het verkeer erg druk en de trams maken veel lawaai. We rusten even uit in de Botanische tuinen

Langs de Moldau lopen we terug


We eten een hapje en lopen weer terug naar het station.
Vreemd, de trein richting Kolin vertrekt op een ander tijdstip. Och, denken we, dat zal wel te maken hebben met de werkzaamheden aan de rails en we stappen in.
Vreemd, we rijden niet dezelfde weg als de andere dagen; maar we denken weer: het zal wel door de werkzaamheden komen .........
Tot we bij heel andere stations stoppen en we toch maar eens informeren. De conducteur spreekt geen woord buiten de grens. Met veel moeite (hij spreekt 1 1/2 woord Duits) weet een jonge man ons duidelijk te maken dat we verkeerd zitten.
We stappen uit en op dat station vinden we iemand die vloeiend Engels spreekt.
Blijkt dat er 2 treinen naar Kolin rijden: eentje bovenlangs en eentje onderlangs. En die laatste trein moeten wij hebben, maar wij zaten in de andere..............

Ook van deze dag staan nog wat meer foto's in het fotoalbum.

Wordt vervolgd

Praag - Theresienstadt (of Terezín)

Terug op de camping zoeken we op de kaart waar Theresienstadt precies ligt en dat blijkt 60 km ten noorden van Praag te zijn.
We besluiten de volgende dag naar Theresienstadt te rijden. Voor meer informatie over deze stad en de rol in de 2e wereldoorlog kun je deze link aanklikken.
Theresienstadt (of Terezín) bestaat uit 2 gedeelten: het strafkamp en concentratiekamp in de 'kleine vesting' en een kilometer daar vandaan het ghetto in de 'grote vesting'.
Beiden hebben we bezocht.

De begraafplaats voor de 'kleine vesting'

De toegang tot de 'kleine vesting'

Barakken. Links bivakeerden honderen mensen in een kleine barak; rechts de strafbarakken. Aan beide korte zijden een wachttoren

Aan alle kanten 'stapelbedden' voor honderen mensen en dan de beschikking moeten hebben over maar 1 wc en een paar wastafels .......

Strafbarakken voor eenzame opsluiting

Executieplaats

De bekende nazi-slogan bij de ingang van de barakken

Doucheruimte

Een kleine barak

We bekijken in de 'kleine vesting' verschillende tentoonstellingen: foto's van het het kamp; administratie van de Duiters; handgemaakt speelgoed, muziekinstrumenten etc. etc.
In de 'grote vesting' bezoeken we het museum, waar videobeelden te zien en horen zijn van overlevenden. We horen over muziekuitvoeringen van gevangenen, zien boekwerkjes, lichtbeelden, teveel om op te noemen.

We lopen door naar de begraafplaats en die ligt verder weg dan we dachten. Ook hier veel kiezels op een snipper papier bij en op de graven

Het is warm en we zijn moe en vol indrukken. Als we het crematorium niet kunnen vinden, hebben we zoiets van: ''laat ook maar, we hebben genoeg gezien''
Het was een dag die we niet snel zullen vergeten.

Nog meer foto's zijn hier te vinden.